වසන්ත නමස්කාරගේ 989 වැනි 

මනෝවිද්‍යාත්මක දෘෂ්‍ය කලා ප්‍රදර්ශනය.

දේවතාවියක් සමග කලාව ගැන කතා කිරීම

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

මොකක් ද අදින්නෙ.

 

මම -

බලන්නකෝ.

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

බරපතල සයිකො කේස් එකක් වගේ.

 

මම -

ඔව්, හිතා ගන්නත් බැරිතරම් බරපතලයි.

 

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

මේ පොතෙන් ද ඔයා චිත්‍රයට ඇතුල් වුනේ.

 

මම -

ඔව්.

 

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

මොකක්ද මේ පොතේ නම.

 

මම -

ගුරු ගීතය.

 

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

මට ඒක හින්දියෙන් කියල දෙනව ද?

 

මම -

शिक्षक का गीत।

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

එහෙම නෙමෙයි මෝඩයෝ. ඔය පොතේ තියෙන දේවල් හින්දියෙන් කියන්න කියල කිව්වෙ.

 

මම -

शिक्षक का गीत।  තමයි.

 

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

මෙන්න මෙහාට දෙනව පොත.

 

මම -

ඔයා කොහොමද ඔය පොත හින්දියෙන් කියවන්නෙ.

 

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

බලාගෙන ඉන්නකෝ.

 

 

මම -

ඔය කණ්නාඩියෙන් අකුරු පරිවර්නය වෙනව ද?

 

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

මෝඩයා මේක ඇප් එකක්.

 

......................................................................

 

මම -

පොත කියවල ඉවර ද?

 

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

ඔව්.

බලමු ඔයාගෙ චිත්‍රය.

 

මම -

මේ තියෙන්නෙ.

මම ඒක ඇදල ගොඩක් දවස්.

 

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

මායාව තුලින්ම මායාව අදුරගන්න හරිම අමාරුයි නේ ද?

 

මම -

ගොඩක් අමාරුයි. මායාව ඇත්ත විදිහට පෙනෙනව.

 

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

විශිෂ්ඨ කියන සියලුම සාහිත්‍ය පොත් ඔක්කොම ඔය විදිහමයි.

 

මම -

විශිෂ්ඨ පොත් කිල දෙයක් නෑ. මායාව ඇතුලෙ තියෙන මායාවක් විතරයි.

 

 

ම‍ගේ දේවතාවිය -

හිරියටම හරි. හැබැයි ඔයා‍ මේ කතාව මායාව ඇතුලෙ ඉන්න අයත් එක්ක කතා කරන්න එපා. කතා කරන්න කව්රුවත් නැත්තම්, අපි දෙන්න විතරක් දැනගත්තහම ඇති.