වසන්ත නමස්කාර ගේ එක්දාස්
හැට වැනි (1060)
මනෝවිද්‍යාත්මක දෘෂ්‍ය
කලා ප්‍රදර්ශනය.
මගේ දේවතාවිය සමග
දෘෂ්‍ය කලාවේ ආධ්‍යාත්මික
සංවාදය.
मेरी
देवी के साथ दृश्य कला में आध्यात्मिक वार्तालाप।
මගේ දේවතාවිය -
මේ බලන්න මගේ අත දිහා.
මම -
ලස්සන වළලු දෙකක්.
මගේ දේවතාවිය -
ඇයි අපි ගත්ත මතක
නැද්ද?
මම -
ඔව්. මට මතකයි.
මගේ දේවතාවිය -
ඔය Music එක පොඩ්ඩක් නතර කරන්න.
මම -
? හරි.
මගේ දේවතාවිය -
මේ බලන්න. වළලු හෙල්ලෙන
කොට තියෙන සද්දෙ. ලස්සනයි නේද?
මම -
ඔව් ගොඩක් ලස්සනයි.
මගේ දේවතාවිය -
හරි දැන් කියන්න
බලන්න ශබ්දයට වර්ණයක් තියෙවද? කියලා.
මම -
ඔව්. තියෙනවා.
මගේ දේවතාවිය -
නියමයි හරියටම හරි.
ඔන්න දැන් වළලු
හෙල්ලෙන්නෙ නෑ. දැන් ශබ්දයක් නෑ. දැන් කියන්න බලන්න නිහඩතාවයට වර්ණයක් තියෙනව ද?
කියලා.
මම -
ඔව් තිනෙවා.
මගේ දේවතාවිය -
හරි හොදයි එහෙනම් කියන්න නිහඩ
තාවයත් නැති තැන වර්ණයක් තියෙනවද කියලා.
මම -
නිහඩතාවය නැති තැන තියෙන්නෙ
ශබ්දයක්නෙ. එතැන වර්ණයක් තියෙනවා.
මගේ දේවතාවිය -
හොදයි. ඒ දෙකම නැති
තැන. වර්ණයක් තියෙනව ද?
මම -
එතන තමයි භගවාන් ඉන්නෙ.
(ඉන්දියාවේ ඇතැම් අවස්ථාවල බුදුන්වහන්සේ භගවාන් ලෙස හදුන්වයි.)
මගේ දේවතාවිය -
නියමයි. සුපිරි. හරියටම
හරි.
Comments
Post a Comment